1 Ιουν 2012

E.O.Π.Υ.Υ. (Υγεία) υπό κατάρρευση. Μια εναλλακτική πρόταση (Μέρος Α΄)

Στις αρχές του τρέχοντος έτους ξεκίνησε και επισήμως η λειτουργία του Εθνικού Οργανισμού Παροχής Υπηρεσιών Υγείας (ΕΟΠΥΥ). Πρόκειται για ένα φιλόδοξο και ορθολογικό στη σύλληψη του εγχείρημα, που προέβλεπε τη συγχώνευση των κλάδων υγείας  αρχικώς των κυριοτέρων (ΙΚΑ, ΟΓΑ, ΟΑΕΕ-ΤΕΒΕ, ΟΠΑΔ-Δημοσίου) ταμείων και ακολούθως και των υπόλοιπων για να δημιουργηθεί ένας οργανισμός που θα καλύπτει ασφαλιστικά στο υγειονομικό σκέλος 9,5 εκατομμύρια ασφαλισμένους και θα μπορεί να διαπραγματεύεται από δεσπόζουσα (πρακτικά μονοπωλιακή) θέση με τους πάσης φύσεως προμηθευτές υπηρεσιών υγείας τις καλύτερες και υψηλότερου δυνατού επιπέδου υπηρεσίες (για τους ασφαλισμένους) στο χαμηλότερο δυνατό κόστος. Η καλπάζουσα οικονομική κρίση, η κατάρρευση των εσόδων των επιμέρους ταμείων από εισφορές, τα συσσωρευμένα υπέρογκα χρέη των ταμείων που τον συναπαρτίζουν, η δραστική περικοπή της κρατικής χρηματοδότησης και η προχειρότητα (με επικράτηση λαϊκίστικων αντιλήψεων) στο σχεδιασμό του, έχουν οδηγήσει τον ΕΟΠΥΥ σε οικονομικό αδιέξοδο και προ της κατάρρευσης σε 5 μόλις μήνες από την έναρξη της λειτουργίας του. Ήδη οι φαρμακοποιοί έχουν εξαγγείλει διακοπή της πίστωσης στον Οργανισμό (στους ασφαλισμένους, δηλαδή), προς την ίδια απόφαση οδηγούνται και οι συμβεβλημένοι ιατροί (με παράλληλη ενδεχόμενη δικαστική διεκδίκηση των οφειλών που ξεπερνούν πλέον τα δύο έτη), διαγνωστικά κέντρα και ιδιωτικές κλινικές αδυνατούν να εξυπηρετήσουν τις υποχρεώσεις τους (σε εργαζόμενους και προμηθευτές) και απειλούνται με λουκέτα, ελλείψεις βασικών φαρμάκων καταγράφονται στην αγορά καθώς και υλικών στα νοσοκομεία. Πρόκειται για εξαιρετικής κρισιμότητας ζήτημα: απειλείται στην ουσία η υγειονομική ασφαλιστική κάλυψη 9,5 εκατομμυρίων πολιτών. Eπιπρόσθετα, η αδυναμία του ΕΟΠΥΥ να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του απειλεί με οικονομικό κραχ το σύνολο των υγειονομικών δομών της χώρας, δημόσιων και ιδιωτικών, πρωτοβάθμιων, δευτεροβάθμιων και τριτοβάθμιων, οδηγώντας ενδεχομένως στην ανεργία ή/και την ανέχεια εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους στον χώρο αυτό.

    Στις επόμενες γραμμές θα προσπαθήσω να εκθέσω την κατάσταση σε επιμέρους σημαντικές πτυχές της, να εξηγήσω σε αδρές γραμμές κάποιες παθογένειες και να προτείνω κάποιες λύσεις με τη λογική αφ’ενός της επείγουσας αντιμετώπισης επειγόντων προβλημάτων και αφ’ετέρου μιας συνολικά διαφορετικής φιλοσοφίας που εδράζεται (ελπίζω) στις εξής αρχές: έμφαση στην πρόληψη, πρόνοια για τον αδύνατο, στοιχειώδης δικαιοσύνη, μέριμνα για οικονομική βιωσιμότητα, κοινή λογική.

   Οικονομική βιωσιμότητα ΕΟΠΥΥ-Ταμειακές ροές

Παρούσα κατάσταση: 

Οι πόροι του ΕΟΠΥΥ είναι α) οι ασφαλιστικές εισφορές εργοδοτών και εργαζομένων β) κρατική επιχορήγηση. Εις ότι αφορά τις ασφαλιστικές εισφορές η κατάσταση είναι επιεικώς τραγική: η εκτόξευση της ανεργίας, η μαύρη και αδήλωτη εργασία, η κατάρρευση των μισθών (οι εισφορές είναι ποσοστά επί των μισθών), η έκρηξη της εισφοροδιαφυγής, έχουν οδηγήσει σε δραματική μείωση των εισφορών που καταβάλλονται. Εσχάτως δε (τους τελευταίους μήνες) τα επιμέρους ταμεία που συναπαρτίζουν τον ΕΟΠΥΥ παρακρατούν (παρανόμως, πιθανότατα) τις εισφορές των κλάδων υγείας τους και δεν τις αποδίδουν (όπως υποχρεούνται) στον ΕΟΠΥΥ, για να καταβάλλουν συντάξεις. Η κρατική επιχορήγηση του ΕΟΠΥΥ προβλεπόταν από τον ιδρυτικό του νόμο, το μνημόνιο, και τον προϋπολογισμό του 2012 στο πενιχρό 0,6% του ΑΕΠ. Στις αρχές του έτους επιβλήθηκε περαιτέρω μείωση 500 εκ. ευρώ, πτώση δηλαδή στο 0,4% του ΑΕΠ περίπου. Επιπροσθέτως οι συσσωρευμένες οφειλές των κλάδων υγείας των επιμέρους ταμείων αγγίζουν τα 3,5 δις ευρώ: 1,850 δις προς ιδιώτες και 1,793 δις προς τα νοσοκομεία του ΕΣΥ-εξ αυτών, 229 εκατ. αφορούν φαρμακοποιούς, 570 εκατ. γιατρούς, 500 εκατ. ιατροφαρμακευτικό υλικό και 536 εκατ. παρόχους υγείας (διαγνωστικά κέντρα και κλινικές). Όσον αφορά τους φαρμακοποιούς, αν ληφθούν υπόψη και οι συνταγές του Μαρτίου, τότε οι συσσωρευμένες οφειλές αγγίζουν τα 540 εκατ. ευρώ. Είχε ανακοινωθεί από τον Μάρτιο ότι έχει δεσμευθεί 1,5 δις για μερική (κουρεμένη) αποπληρωμή των οφειλών αυτών. Η τύχη των χρημάτων αυτών ....αγνοείται. Θα πρέπει εδώ να σημειωθεί, ότι οι ιδιώτες ή οι επιχειρήσεις που τους οφείλονται τα ανωτέρω ποσά έχουν (συχνά) φορολογηθεί κανονικά για χρήματα που ουδέποτε εισέπραξαν ή/και έλαβαν προ διετίας ομόλογα έναντι ακόμη παλαιότερων οφειλών, ομόλογα που κουρεύθηκαν ακολούθως με το PSI.

Προτάσεις:

α) Άμεση νομοθετική ρύθμιση, έστω και με τη μορφή κοινής υπουργικής απόφασης (ΚΥΑ) από τους υπουργούς της υπηρεσιακής κυβέρνησης, που να επιβάλει την καταβολή των εισφορών που αφορούν τον κλάδο υγείας απευθείας στον ΕΟΠΥΥ (και όχι στα επιμέρους ταμεία).
β) Άμεση ρύθμιση που να επιτρέπει στους ανέργους να ασφαλίζονται για τον κλάδο υγείας στον ΕΟΠΥΥ (αυτασφάλιση) για όσο χρονικό διάστημα επιθυμούν, ανεξάρτητα του χρόνου που είναι άνεργοι και ανεξάρτητα από τυχόν εισφορές για τον κλάδο σύνταξης. Παράλληλα πρέπει να επιτραπεί σε ασφαλισμένους να ασφαλίζουν ως προστατευόμενο μέλος (με καταβολή επιπλέον εισφορών) όποιον επιθυμούν (π.χ. ένας εργαζόμενος ασφαλίζει τον άνεργο αδελφό του).
γ) Διαμόρφωση μίας κατηγορίας υψηλότερων εισφορών για όποιον το επιλέγει, με την παροχή κινήτρων όπως: αυξημένες καλύψεις, νοσηλεία σε πρώτη θέση, μειωμένη συμμετοχή του ασφαλισμένου σε φάρμακα και εξετάσεις, φοροαπαλλαγές.
δ) Προοδευτική μείωση των εισφορών αυξανομένου του μισθολογικού κλιμακίου ως κίνητρο για συγκράτηση των μισθολογικών μειώσεων.
ε) Εξάντληση των (πιθανώς ανύπαρκτων πλέον) περιθωρίων για αύξηση της κρατικής επιχορήγησης του ΕΟΠΥΥ. Πρέπει πάντως να συνειδητοποιηθεί τι διακυβεύεται από ενδεχόμενη κατάρρευση του συνόλου των υγειονομικών υποδομών της χώρας εν μέσω βαθειάς οικονομικής κρίσης και με πληβειοποιημένο μεγάλο μέρος της κοινωνίας.
στ) Συμψηφισμός οφειλών του ΕΟΠΥΥ ή των κλάδων υγείας των ταμείων που διαδέχθηκε προς παρόχους υγείας με δικές τους φορολογικές υποχρεώσεις (παρούσες ή μελλοντικές). Περαιτέρω συμψηφισμοί όπως π.χ. οφειλών του ΕΟΠΥΥ προς κλινικές ή νοσηλευτικά ιδρύματα με δικές τους υποχρεώσεις για ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων τους.

Πρωτοβάθμια περίθαλψη-Συμβεβλημένοι ιατροί  

Παρούσα κατάσταση:

Μετά τη δημιουργία του ΕΟΠΥΥ ομογενοποιήθηκαν τρόπον τινά οι παροχές υγείας προς το σύνολο των ασφαλισμένων, γεγονός κατ'αρχήν θετικό και δίκαιο. Στο παρελθόν οι ασφαλισμένοι του ΙΚΑ έπρεπε υποχρεωτικώς να ταλαιπωρούνται στις ουρές του για καθετί: εξέταση από ιατρό, συνταγογράφηση φαρμάκων, παραπεμπτικά εξετάσεων, αναρρωτικές άδειες, οτιδήποτε. Ακόμα και η αγωγή που ελάμβαναν μετά από νοσηλεία τους σε νοσοκομεία του ΕΣΥ, έπρεπε υποχρεωτικά να συνταγογραφηθεί ακολούθως από ιατρό του ΙΚΑ (αν αυτός δεν αποφάσιζε να την αλλάξει, δικαιολογημένα ή αδικαιολόγητα). Επρόκειτο περί ...τρέλας. Αντιθέτως οι ασφαλισμένοι του δημοσίου μπορούσαν με το βιβλιάριο τους (που ήταν κάτι σαν ανεξέλεγκτο μπλοκ επιταγών) να πάνε σε οποιονδήποτε συμβεβλημένο ιδιώτη ιατρό (συμβεβλημένοι ήταν οι περισσότεροι) και να κάνουν οποιαδήποτε εξέταση (απαραίτητη ή όχι). Η "ελευθερία" βέβαια αυτή κοστίζει, και για το λόγο αυτό ο ΟΠΑΔ (το ταμείο των δημοσίων υπαλλήλων) πρακτικώς σταμάτησε εδώ και 1-2 χρόνια να πληρώνει ιατρούς, εργαστήρια, διαγνωστικά κέντρα. Ο ΕΟΠΥΥ παρέχει πλέον υπηρεσίες πρωτοβάθμιας περίθαλψης στα ιατρεία και τις μονάδες του ΙΚΑ (όπως και παλιά) και "αγοράζει" για λογαριασμό των ασφαλισμένων του υπηρεσίες υγείας από συμβεβλημένους ιδιώτες ιατρούς (περίπου 4500) και εργαστήρια. Οι ιατροί αυτοί, στο μεταβατικό αυτό στάδιο, αμείβονται με 10 ευρώ μεικτά την επίσκεψη με πλαφόν 200 επισκέψεις το μήνα, ενώ ο ιδρυτικός νόμος του ΕΟΠΥΥ προβλέπει να αμείβονται με αντιμισθία (κλιμακούμενη ανάλογα με τον αριθμό των ασθενών που καλύπτουν και την ειδικότητα τους). Οι ασφαλισμένοι μπορούν χωρίς κανένα φίλτρο να πάνε σε όσους ιατρούς κρίνουν (αν βρουν ραντεβού) οποιασδήποτε διαφορετικής ή ακόμα και της ίδιας ειδικότητας, ενώ υπάρχει μια τεράστια προκλητή, κοστοβόρα και εν πολλοίς άχρηστη ζήτηση υπηρεσιών που αφορά σε μεγάλο βαθμό επαναλαμβανόμενη συνταγογράφηση αγωγών χρονίων παθήσεων. Τα μέχρι τώρα δεδομένα του τρέχοντος έτους έχουν επίσης δείξει, ότι, παρά την εφαρμογή της ηλεκτρονικής καταχώρησης παραπεμπτικών για παρακλινικές εξετάσεις, ο αριθμός τους και το κόστος τους, ιδιαίτερα των πολύ ακριβών (και όχι πάντα απαραίτητων) απεικονιστικών (π.χ. μαγνητικές ή αξονικές τομογραφίες) δεν έχει μειωθεί αξιόλογα. Έχει, με λίγα λόγια, υιοθετηθεί περίπου το παλιό μοντέλο του ΟΠΑΔ για το σύνολο των ασφαλισμένων, ένα μοντέλο ανεξέλεγκτο και παράλογα κοστοβόρο, χωρίς να υπάρχουν (ούτε κατά διάνοια) τα απαραίτητα κονδύλια. Από τη σκοπιά των ιατρών ειδωμένο το ζήτημα: πολλοί συμβεβλημένοι φέρονται απογοητευμένοι από την εν πολλοίς μετατροπή των ιδιωτικών τους ιατρείων σε εξωτερικά ιατρεία του ΙΚΑ με γλίσχρες και κυρίως καθυστερούμενες αμοιβές, κάποιοι προβληματίζονται για τυχόν αποχώρηση τους από το σύστημα, ενώ έχει τεθεί και το θέμα πιθανής ομαδικής αναστολής της πίστωσης προς τον ΕΟΠΥΥ.
Πρέπει να κατανοηθεί ότι η βασική παθογένεια του συστήματος που οικοδομήθηκε είναι η ακόλουθη: H αντίληψη ότι μπορούν να παρέχονται απεριόριστες και κατά την κρίση του χρήστη υπηρεσίες πρωτοβάθμιας φροντίδας και μάλιστα δωρεάν.
Πρόκειται περί λαϊκίστικης αντίληψης που κοστίζει πολλά χρήματα χωρίς να προσφέρει στην βελτίωση ή την προάσπιση της υγείας των πολιτών.

Προτάσεις: 

α) Αξιοποίηση με τρόπο σχεδιασμένο και συνεκτικό των δομών του ΙΚΑ (μονάδες υγείας και ιατρεία), των κέντρων υγείας και μικρών επαρχιακών νοσοκομείων για τη δημιουργία ενός δικτύου πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, όπου θα έχουν πρόσβαση, και σε επίπεδο εφημερίας (αστικού τύπου κέντρα υγείας) όλοι οι ασφαλισμένοι.
β) Σύναψη συλλογικών συμβάσεων του ΕΟΠΥΥ για λογαριασμό των ασφαλισμένων με ιδιώτες ιατρούς μέσω των ιατρικών συλλόγων ή ιδεωδέστερα μέσω των ανά ειδικότητα επαγγελματικών-επιστημονικών τους ενώσεων, όχι με τη μορφή της αγοράς υπηρεσιών ή της "υπαλληλοποίησης" των ιατρών, αλλά με τη μορφή της διαπραγμάτευσης από τον ΕΟΠΥΥ για λογαριασμό των ασφαλισμένων της τιμολόγησης των ιατρικών επισκέψεων και πράξεων. Έτσι, δεν θα πληρώνει ο ΕΟΠΥΥ τις επισκέψεις σε ιδιώτες (κάτι που σύντομα θα είναι εκ των πραγμάτων αδύνατο), αλλά θα συμφωνεί με τους ιατρούς που θα συμβάλλονται το ύψος της αμοιβής που θα τους καταβάλλουν (και θα καταχωρείται ηλεκτρονικά και άρα θα φορολογείται) οι ασφαλισμένοι. Η πλειονότητα των χρονίως πασχόντων δεν απαιτείται να επισκέπτονται τον ιατρό τους περισσότερο από 2-3 φορές το χρόνο, η δε συνταγογράφηση των φαρμάκων τους μπορεί να γίνεται ηλεκτρονικά με εξάμηνες συνταγές (6 μηνιαίες, εκτελεστές μία κάθε μήνα). Ο ΕΟΠΥΥ μπορεί, στο μέτρο των οικονομικών του δυνατοτήτων, να αποζημιώνει τους ασθενείς μέχρι ενός ποσού ή από ένα ποσό και άνω (δύο διαφορετικής φιλοσοφίας προσεγγίσεις). Πρόκειται για μια πρόταση που καθιστά το σύστημα διαυγές ως προς τις συναλλαγές, συμβάλλει στην καταπολέμηση του μαύρου χρήματος και της φοροδιαφυγής και περιορίζει την άσκοπη ζήτηση υπηρεσιών χωρίς επί της ουσίας να υποβαθμίζει τις παροχές προς τον πολίτη.
γ) Καθολική και υποχρεωτική κάλυψη των βασικών ενδεικνυόμενων από τις κατευθυντήριες οδηγίες (guidelines) προληπτικών εξετάσεων (test PAP, μαστογραφία, έλεγχος λιπιδαιμικού προφίλ κοκ).
Ισχύει και σήμερα, πρέπει να συστηματοποιηθεί και να ενημερωθούν γι' αυτό με κάθε πρόσφορο μέσο οι πολίτες.
δ) Για τον ΕΟΠΥΥ, είναι τεράστιο το κόστος των παρακλινικών εξετάσεων, που πολλές φορές διενεργούνται χωρίς συγκεκριμένη ένδειξη. Πρέπει τάχιστα να υιοθετηθούν διαγνωστικά πρωτόκολλα και οι ιατροί να ελέγχονται δειγματοληπτικά για την τήρηση τους. Οι εξετάσεις χαμηλού κόστους μπορούν είτε να διενεργούνται στα ιατρεία ή τα κέντρα υγείας του ΕΟΠΥΥ ή τα νοσοκομεία ή εφόσον ο ασφαλισμένος επιλέγει ιδιωτικά εργαστήρια, να επιβαρύνεται το κόστος (για τα συμβεβλημένα εργαστήρια στις τιμές που έχει συμφωνηθεί με τον ΕΟΠΥΥ). Αυξανομένου του κόστους της εξέτασης θα πρέπει η συμμετοχή του ασφαλισμένου να μειώνεται.
ε) Ταχεία προώθηση της ηλεκτρονικής κάρτας υγείας για κάθε ασθενή, που ξεκινά ήδη πιλοτικά από όσο πληροφορούμαι από τον τον ΟΠΑΔ. Είναι μια πολύ σημαντική μεταρρύθμιση, που θα μπορούσε να βελτιώσει σημαντικά τις παρεχόμενες υπηρεσίες, μειώνοντας σε πρώτη φάση δραστικά την γραφειοκρατία και την ταλαιπωρία, ασθενών, ιατρών και φαρμακοποιών, και σε δεύτερο επίπεδο, ενσωματώνοντας -με την απαραίτητη συναίνεση του ασθενούς- και στοιχεία του ιατρικού ιστορικού, να συμβάλλει στην σωστότερη ιατρική αντιμετώπιση των ασθενών σε επείγουσα ή χρόνια βάση. Πριν προχωρήσει βέβαια κανείς σε αυτό το δεύτερο επίπεδο θα πρέπει να έχει διασφαλισθεί απολύτως (ή όσο είναι αυτό δυνατόν)  η ηλεκτρονική ασφάλεια του εν λόγω συστήματος.

Φάρμακο

Παρούσα κατάσταση: 

Η φαρμακευτική δαπάνη στη χώρα ήταν και παραμένει (αν και μειωμένη κατά τι, πια) εξωφρενικά υψηλή. Η εισαγωγή (έστω και με δυσλειτουργίες και προβλήματα) της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης, στην οποία έχουν πρόσβαση όλοι οι ειδικευμένοι ιατροί της χώρας, αποτελεί εξαιρετικής σημασίας θετική εξέλιξη, η οποία συμβάλει σημαντικά στη μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης αλλά και στην παρακολούθηση και τη συλλογή δεδομένων για τη χρήση των φαρμάκων σε εθνικό επίπεδο. Θετική, εκτιμώ είναι και η υιοθέτηση της συνταγογράφησης με βάση τη δραστική ουσία καθώς και η αύξηση της χρήσης των γενοσήμων σε νοσοκομειακό επίπεδο. Υπάρχει χώρος για περαιτέρω βελτιώσεις.

Πρoτάσεις:

α) Βελτίωση και εξασφάλιση της αξιοπιστίας και της σταθερότητας της εφαρμογής της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης. Η ηλεκτρονική εφαρμογή παρουσιάζει πολλά προβλήματα, παρά την πρόσφατη αναβάθμιση του, είναι συχνά πολύ αργή, "κρεμάει" και αποτελεί καθημερινά πηγή ταλαιπωρίας και καθυστερήσεων για ασθενείς και ιατρούς.
β) Επεξεργασία και υιοθέτηση θεραπευτικών πρωτοκόλλων με βάση τις τρέχουσες ενδείξεις και κατευθυντήριες οδηγίες και δειγματοληπτικός έλεγχος τήρησης τους από τους ιατρούς.
γ) Προοδευτική ανάλογα με την τιμή του φαρμάκου μείωση του περιθωρίου κέρδους των φαρμακοποιών. Όλη η συζήτηση περί "απελευθέρωσης" του επαγγέλματος του φαρμακοποιού έγινε σε λανθασμένη βάση. Η οικονομία ή η κοινωνία δεν έχει να κερδίσει τίποτα ιδιαίτερο αν ανοίξουν περισσότερα φαρμακεία (βεβαίως οι άδειες δεν μπορεί να είναι εμπορεύσιμες)  ή αν απελευθερωθεί το ωράριο τους. Το κεφαλαιώδες ζήτημα είναι το προκαθορισμένο και σταθερό (ανεξαρτήτως τιμής του φαρμάκου) περιθώριο κέρδους των φαρμακοποιών. Έγιναν και εδώ κάποιες οριζόντιες μειώσεις.
Η λογική λέει (και αυτό εφαρμόζεται στις περισσότερες χώρες) ότι το κέρδος του φαρμακοποιού θα πρέπει να είναι υψηλό στα φθηνά φάρμακα και να μειώνεται σημαντικά στα ακριβά.


Συνεχίζεται ...

(Στην επόμενη ενότητα θα εξετασθούν ζητήματα όπως ο ιατρικός πληθωρισμός και οι επιπτώσεις του  στα οικονομικά της υγείας αλλά και στην ίδια την υγεία των πολιτών, η ανισορροπία της σχέσης γενικών ιατρών-ειδικών ιατρών, τα Κλειστά Ενοποιημένα Νοσήλεια-ΚΕΝ, το σύστημα προμηθειών στα νοσοκομεία, τα ιατρικά συνέδρια και το κόστος τους, οι υπηρεσίες υγείας ως πιθανός μοχλός ανάπτυξης για την ελληνική οικονομία)

Info: ΑΣΦΥΞΙΑ ΣΤΟΝ ΕΟΠΥΥ. Του Αιμίλιου Νεγκή.

«Κόκκινος» συναγερμός στην υγεία λόγω χρεών. Της Πέννυς Μπουλούτζα

Η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας στην Σουηδία. Του Αργύρη Αργυρίου.

Που βαδίζει ο ΕΟΠΥΥ

SOS για τον ΕΟΠΥΥ



27 σχόλια:

  1. Εμμ. Πολυζόπουλος1 Ιουνίου 2012 στις 10:59 π.μ.

    Ενδιαφέρουσα ανάλυση Στάμο. Στο πρώτο μέρος έχω ήδη αρκετές επιφυλάξεις στο θέμα των προτάσεων. Περιμένω και το δεύτερο μέρος και θα αφήσω τα σχόλια μου μετά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Γιατί δεν μιλάει κανείς για το φάντασμα που λέγεται ΕΤΑΑ? Υπάρχει άλλο ταμείο που κάνει 1 χρόνο για να επιστρέψει χρήματα στους ασφαλισμένους του?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πολύ καλή δουλειά.
    Δεν ξέρω τίποτα σχετικά με το θέμα αυτό, αλλά εκ πρώτης όψεως όλες οι προτάσεις μου φαίνονται πολύ λογικές, έως αυτονόητες.
    Ελπίζω κάποιος που ξέρει καλύτερα το θέμα απο μένα, να αφιερώσει λίγο χρόνο και να τις σχολιάσει, για να μπορέσουν και οι "εκτός των τειχών" να διαμορφώσουν πιο ολοκληρωμένη άποψη, για ένα θέμα που μέχρι σήμερα ήταν, για τους μη εμπλεκόμενους, "μαύρο κουτί".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ΝΙΚΗΤΑΣ ΚΑΚΚΑΒΑΣ1 Ιουνίου 2012 στις 6:18 μ.μ.

    Άπόψεις μεστές και έγκυρες. Δυστυχώς ο Λοβέρδος μέσα στην αλαζονεία του και λόγω του υπερτροφικού ΕΓΩ του αδυνατούσε να συλλάβει το μέγεθος της καταστροφής που ετοίμαζε για τους Έλληνες ασφαλισμένους. Αναρωτιέμαι μόνο για το ρόλο που έπαιξε ο πολύς κ. Μόσιαλος στο σχεδιασμό και την υλοποίηση του ΕΟΠΥΥ.
    Πάντως η περίπτωση μου - είμαι γιατρός του ΕΟΠΥΥ - δείχνει το δράμα του νέου Έλληνα γιατρού. Μετά από 6 μήνες απίστευτης ταλαιπωρίας με την ηλεκτρονική γραφειοκρατία του ΕΟΠΥΥ, με διαρκείς προπηλακισμούς από την ηγεσία του Υπουργείου Υγείας και του ΕΟΠΥΥ, με το ιατρείο μου να έχει μετατραπεί σε ιατρεί του ΙΚΑ κινδυνεύω να χάσω τα χρωστούμενα του 2011 και να μην πληρωθώ και από τον ΕΟΠΥΥ. Άντε μετά να βρεις το κουράγιο να κάνεις lege artis πρωτοβάθμια καρδιολογία. Άισθάνομαι βαθιά απογοήτευση, ήττα και βλέπω στα μάτια των οικείων και του γιου μου να αντανακλάται ο εξευτελισμός που έχω υποστεί έξι μήνες τώρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Εξαιρετικό το πρώτο μέρος και οι προτάσεις λογικές και εφαρμόσιμες, νομίζω δε, ότι θα είχαν και αποτέλεσμα. Τι ωραία θα ήταν αν τα προγράμματα υγείας των κομμάτων εμπεριείχαν έστω κι έαν επί τοις % ποσοστό γνώσης του προβλήματος και πρακτικότητας στην εφαρμογή όπως το δικό σας. Η μόνη μου επισήμανση ως φαρμακοποιού είναι ότι η ηλεκτρονική συνταγογράφηση δεν πάσχει μόνο στην πράξη "ταχύτητα, κρέμασμα κλπ". Νομίζω ότι πάσχει και στην πρόθεση και εξηγώ: δεν έχει κανένα φίλτρο προστασίας από τίποτα σε σημείο να είναι επικίνδυνη. Σε θέματα προστασίας από εξωτερικούς επιβουλείς είναι ξέφραγο αμπέλι και χωρίς να κινδυνολογώ μάλλον δεν υπάρχουν πια προσωπικά δεδομένα για τους Έλληνες ασφαλισμένους και υγειονομικούς. Επίσης δεν υπάρχει κανένα φίλτρο που θα μπορούσε να αποδώσει τα αποτελέσματα μιας κανονικής ηλεκτρονικής συνταγογράφησης. Δηλαδή δεν μπορεί να κάνει απλούς αποκλεισμούς όπως ότι ο ίδιος ασθενής δεν εμποδίζεται να γράψει το ίδιο φάρμακο άπειρες φορές κι αυτό να εκτελεστεί κανονικά, δεν υπάρχει καμία συσχέτιση διάγνωσης με τα αντίστοιχα φάρμακα και ποσοστά συμμετοχής,δεν υπάρχει καμία διασταύρωση της δοσολογίας του φαρμάκου με τον αριθμό των δόσεων και τις ημέρες θεραπείας, δεν χρησιμοποιείται η δυνάτοτητα του μοναδικού αριθμού κουτιού ώστε το συγκεκριμένο κουτί που έχει ήδη πωληθεί ή εξαχθεί στο εξωτερικό, να μη μπορεί να ξαναχρεωθεί στον ΕΟΠΥΥ. Φοβάμαι ότι τα παλιά σκάνδαλα με τις συνταγογραφήσεις θα είναι παιδικά σε σχέση με αυτά που θα γίνουν με την κάλυψη της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης. Θα πρότεινα δε να την λέμε ηλεκτρονική δακτυλογράφηση για να είμαστε πιο ακριβείς.
    Το δεύτερο που εντοπίζω αν και σωστό ως πρόταση είναι το εξής. Αν περάσουμε στην εξαμηνιαία συνταγογράφηση -απολύτως σωστό και οικονομικό- χιλιάδες γιατροί που ο κύριος όγκος της δουλειάς τους είναι η συνταγογράφηση θα μείνουν χωρίς αντικείμενο κι έτσι οδηγούμαστε σε ένα τρομακτικό πρόβλημα ανεργίας για τους γιατρούς δεδομένου του πληθωρισμού γιατρών στην Ελλάδα. Μια λύση θα ήταν η κατάργηση των αγροτικών γιατρών και η πρόσληψη στη θέση τους συμβασιούχων γιατρών. Αν δε είχαν άλλη ειδικότητα θα μπορούσαν να κάνουν κάποια σεμινάρια και να πάρουν τον τίτλο του γενικού ή του οικογενειακού ιατρού.
    Συγχαρητήρια πάντως και αναμένω το δεύτερο μέρος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Λυκούργος Κολλίντζας3 Ιουνίου 2012 στις 6:35 μ.μ.

    Σταμάτη χαίρομαι που ανοίγεις τη συζήτηση για τον ΕΟΠΥΥ και το κρίσιμο θέμα της κοστολόγησης της ιατρικής πράξης.
    Θα συμφωνήσω μερικώς για την παθογένεια του συστήματος. Η αντίληψη της δωρεάν υγείας στην ελληνική κοινωνία οικοδομήθηκε τη δεκαετία του 80 μαζί με το ΕΣΥ. Η δωρεάν παροχή υπηρεσιών υγείας είναι διαφορετικό από το οι γιατροί πρέπει να παρέχουν δωρεάν ή περίπου δωρεάν τις υπηρεσίες τους.
    Από την μέχρι τώρα εμπειρία μου (στον ιδιωτικό τομέα και στο ΕΣΥ) μπορώ να διακρίνω δυο κατηγορίες χρηστών υπηρεσιών υγείας: 1. αυτούς, που άσχετα τι ψηφίζουν και πως συμπεριφέρονται στην καθημερινότητά τους, όταν έχουν πρόβλημα υγείας είναι οπαδοί της αριστερής ορθόδοξης θέσης ότι το κράτος πρέπει να τους περιθάλψει δωρεάν και το διεκδικούν περιμένοντας ατέλειωτες ώρες στο ΙΚΑ ή στα Ε.Ι. του ΕΣΥ ή πληρώνουν το φακελάκι για να κάνουν τη δουλειά τους βρίζοντας τους γιατρούς και το σύστημα ή παίρνουν τηλέφωνο το βουλευτή τους ή τον ξάδερφο της γυναίκας τους που είναι γιατρός να τους στείλει σε κανένα καλό γιατρό τζάμπα φυσικά,
    και 2. αυτούς που πληρώνουν ευχαρίστως, με όλη τους την καρδιά τους καθηγητές που κουράστηκαν για να φτάσουν στην κορυφή, τους διευθυντές του ΕΣΥ γιατί είναι οι στυλοβάτες του συστήματος και το κράτος τους πληρώνει με ένα ξεροκόμματο, και τους γιατρούς που βγαίνουν στις τηλεοράσεις γιατί έχουν φήμη και όνομα. Με αυτούς δεν θέλω να ασχοληθώ αν και θα ήθελα πολύ να τους έχω ασθενείς.
    Η πρώτη κατηγορία που είναι και η πολυπληθέστερη περιλαμβάνει όλους τους πολίτες στους οποίους ο ΕΟΠΥΥ θέλει να παρέχει υπηρεσίες υγείας όπως λέει και το όνομα του. Οι άνθρωποι αυτοί έχουν αυτή τη συμπεριφορά από νοοτροπία ή και ιδεολογία αλλά σήμερα κυρίως από ανάγκη. Δεν αντέχουν να πληρώνουν ούτε τον παιδίατρο που παρακολουθεί το παιδί τους. Αυτή ήταν και είναι η πελατεία των λαϊκιστικών κομμάτων που έχει τώρα θυμώσει γενικώς. Αυτούς πρέπει το σύστημα που τους εκμεταλλεύτηκε τόσο χρόνια και εμφύτευσε στο κεφάλι τους τη νοοτροπία δεν πληρώνω το γιατρό, να τους φροντίσει. Στο σύστημα περιλαμβάνω και την ιατρική ελίτ.
    Αν κατάλαβα καλά, η πρότασή σου είναι να πληρώνουν οι ίδιοι το γιατρό από την τσέπη τους. Ο ΕΟΠΥΥ θα προτείνει μια λίστα γιατρών που θα έχουν συμφωνήσει να αμείβονται με συγκεκριμένη τιμή και δεν θα παίρνουν μαύρα ?? Δεν νομίζω ότι με τις σημερινές συνθήκες θα τολμήσει κανένας να αμφισβητήσει σοβαρά το κεκτημένο της δήθεν δωρεάν υγείας. Δεν έχω καμιά εμπιστοσύνη στους Ιατρικούς Συλλόγους και τις δήθεν επιστημονικές εταιρείες που εξευτέλισαν το γιατρό και την ιατρική. Οι συλλογικές συμβάσεις που ισχύουν σήμερα για τους γιατρούς στις ιδιωτικές κλινικές είναι παράδειγμα προς αποφυγή. Ποιος θα διαπραγματευτεί τις αμοιβές μας ??
    Στη βάση της δικής σου πρότασης αντιπροτείνω την τιμολόγηση των ιατρικών επισκέψεων και πράξεων βάση των τιμών που ισχύουν σε οργανωμένα συστήματα υγείας της Ευρώπης και του υπόλοιπου κόσμου. Κατάργηση των «συμβεβλημένων» γιατρών, εργαστηρίων και κλινικών που συντηρούν το νοσηρό κρατικοδίαιτο σύστημα και κρατούν το ιατρικό επάγγελμα κλειστό. Ο ασφαλισμένος του ΕΟΠΥΥ να πηγαίνει όπου θέλει στον ιδιωτικό τομέα, να πληρώνει όσο του ζητάνε και να ξέρει από πριν τι θα πάρει και αν θα πάρει πίσω. Οι γιατροί μόνιμοι ή αορίστου του πρώην ΙΚΑ και αντίστοιχοι άλλων ταμείων να γίνουν πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης γιατροί του ΕΣΥ χωρίς δικαίωμα ιδιωτικού ιατρείου. Να καταργηθούν τα απογευματινά ιατρεία του ΕΣΥ με τη μορφή που λειτουργούν σήμερα. Τα δημόσια Νοσοκομεία και όσα επιδοτούνται από τον κρατικό προϋπολογισμό να είναι δωρεάν για τους πολίτες και να λειτουργούν σε επίπεδο εξωτερικού ιατρείου πρωϊ και απόγευμα. Ο ΕΟΠΥΥ να πληρώνει απευθείας μόνο τα δημόσια νοσοκομεία με τον ίδιο τρόπο και ποσό όσο και τον ασφαλισμένο που απευθύνεται σε ιδιωτικό νοσοκομείο ή ιδιώτη γιατρό.
    Στις υπόλοιπες προτάσεις σου συμφωνώ απολύτως

    Λυκούργος Κολλίντζας
    Ορθοπεδικός

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λυκούργε,
      (παλιέ φίλε) συμφωνώ σε γενικές γραμμές με την αντιπρόταση σου.
      Τα ίδια πάνω-κάτω έχω προτείνει από πέρυσι σε άρθρο μου με τίτλο ΕΟΠΥΥ προ των πυλών
      .
      Πέρασαν 14 μήνες από τότε, τα πράγματα πλέον είναι πολύ χειρότερα οικονομικά,
      και επικαιροποίησα την πρόταση μου σε μια ρεαλιστικότερη -ίσως- βάση.

      Διαγραφή
    2. Συγνώμη Στάμο αλλά ανακάλυψα πρόσφατα το blog και δεν έχω διαβάσει το άρθρο σου. (Tο link δεν λειτουργεί). Από τότε όμως που έπεσα τυχαία στο Ανεξάρτητο βήμα, σας διαβάζω ανελλιπώς.
      Για να καταλάβουμε ότι είμαστε άξιοι της τύχης μας: Ιατρικός σύλλογος στην επαρχία με μηδενική σχεδόν συμμετοχή στον ΕΟΠΠΥ πήρε απόφαση (!!) την εποχή της επανάστασης να συνταγογραφούν με 5 ευρώ. Ήταν τότε που οι αγωνιστές "έγραφαν τα φάρμακα του κόσμου" καπνίζοντας μέσα στο Υπουργείο για να τους εξυπηρετήσουν. Όσο για τους γιατρούς με τους μεγάλους τζίρους στον ΟΠΑΔ υπήρχε και η λύση του factoring. Αυτό το έμαθα από τα email του Πατούλη. Όσο ζεις μαθαίνεις.
      Χάρηκα που ξαναβρεθήκαμε έστω και διαδικτυακά

      Διαγραφή
  7. Λυκούργος Κολλίντζας3 Ιουνίου 2012 στις 6:38 μ.μ.

    Υ.Γ. Με ενοχλεί πάρα πολύ η κυνική διαπίστωση του φαρμακοποιού που σχολίασε, ότι πολύ γιατροί έχουν γίνει συνταγογράφοι και θα έχουν βιοποριστικό πρόβλημα αν γράφουν μια συνταγή το 6μηνο και όχι 6. Θα μειωθεί το εισόδημα τους 6 φορές !!!
    Έτσι λένε δυστυχώς και οι μεγάλοι γιατροί (σε ηλικία): γίναμε πολλοί και τι να κάνουμε. Ας πρόσεχαν ή ας προσέχαμε ??

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Σταμάτη αναδημοσιεύω. Αξίζουν αυτές οι δουλειές επί του συγκεκριμένου. ΚΑλή δύναμη φίλε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ενδιαφέρουσα ανάλυση Στάμο και ακριβής σε πολλά σημεία. Εξίσου ενδιαφέρουσα ήταν και η ανασκόπηση των προτάσεων που υπάρχουν διάσπαρτες είτε σε διάφορα μπλογκς, είτε εμπεριέχονται ως προτάσεις στα προεκλογικά προγράμματα των κομμάτων (και κυρίως της ΝΔ, που ομολογουμένως έχει το πιο ολοκληρωμένο πρόγραμμα υγείας, αν και αγνοώ πόσο αυτό έχει κοστολογηθεί).
    Θα σταθώ σε δύο σημεία των προτάσεων που παραθέτεις:
    Στο πρώτο σημείο υπαινίσσεσαι την καταβολή διαφορετικών εισφορών, συνδεόμενες με τις παροχές. Η δική μου πρόταση θα ήταν διαφορετικά ασφάλιστρα (εισφορές) ανάλογες με την οικονομική κατάσταση του ασφαλισμένου – υψηλότερες στα υψηλότερα εισοδήματα και βαθμιαία μειούμενες έως τους ανέργους, όπου καθιερώνεται η δωρεάν ασφάλιση (κάτι ανάλογο όπως με την φορολογία εισοδήματος). Κάτι παρόμοιο φαίνεται και από την πρόταση σου, στο τελευταίο σκέλος της.
    Το δεύτερο σημείο είναι αυτό που συζητείται ευρέως το τελευταίο τουλάχιστον εξάμηνο στα fora & blogs – την καταβολή εκ μέρους του ασφαλισμένου της αποζημίωσης στον ιατρό και την απόδοση του ποσοστού που αναλογεί από τον ασφαλιστικό του φορέα. Είναι μια πρόταση, εξαιρετικά δημοφιλής σε μεγάλη μερίδα ιατρών, όμως εκτός από του να χαϊδεύει τα αυτιά τους, δεν φαίνεται να συμβάλει κατά οποιοδήποτε τρόπο στην εξυγίανση του συστήματος ΠΦΥ και στην βιωσιμότητα του ΕΟΠΥΥ ή όποιου άλλου ασφαλιστικού φορέα. Η πρόταση αυτή γίνεται αβασάνιστα αποδεκτή από τους ιατρούς, διότι οι τελευταίοι την υποδέχονται με συντεχνιακή ανακούφιση, αγνοώντας όμως ότι απευθύνονται σε ένα κοινό 1,5 εκατομμυρίου ανέργων, με το 42% του πληθυσμού στα όρια της φτώχιας (με 440.000 παιδιά), 500.000 δεν λαμβάνουν τακτικά ή «κουρεμένα» τον μισθό τους, το 50% των νεοπροσληφθέντων στον ιδιωτικό τομέα είναι σε καθεστώς ελαστικής εργασίας, οι μισθοί έχουν μειωθεί κατά Μ.Ο. 30%, οι συντάξεις περίπου το ίδιο, 150.000 επιχειρήσεις έκλεισαν, υπάρχει ύφεση 15%, αύξηση σε αγαθά και κοινωφελείς υπηρεσίες κατά 20%, αύξηση της φορολογίας μεσοσταθμικά κατά 20%, αύξηση της τιμής των φαρμάκων κατά 8% μεσοσταθμικά (μέσω των νέων συμμετοχών στην δαπάνη) κλπ. κλπ. Φοβάμαι ότι έτσι μεγαλώνουμε το χάσμα με την Κοινωνία – πελάτες μας, που βεβαίως δεν θα ευαισθητοποηθούν στα προβλήματα μας, μια που εμείς δεν φαίνεται να ευαισθητοποιούμαστε στα δικά τους.
    Όπως είναι ευρέως γνωστό, στην Ευρώπη που θέλουμε να παραμείνουμε «πάσει θυσία», τα συστήματα υγείας αγοράζουν υπηρεσίες από συμβεβλημένους ιδιώτες και συμβεβλημένα ιδιωτικά κέντρα. Οι μη συμβεβλημένοι είναι ελάχιστοι, που ούτε δικαίωμα να συνταγογραφήσουν έχουν και φυσικά ούτε λόγος για αποζημίωση των ιατρικών τους υπηρεσιών. Οι συμμετοχές των ασφαλισμένων ποικίλουν και όπου υπάρχουν κατευθύνονται προς το σύστημα και όχι τον ιατρό. Επίσης, η πρωτοβάθμια από την δευτεροβάθμια ΦΥ είναι σαφώς διαχωρισμένες και δικαίωμα χρήσης της Β’Βάθμιας διασφαλίζεται μόνο με παραπομπή από την Α’Βάθμια. Βέβαια εκεί οι μισθοί των ιατρών όχι μόνο είναι καλοί, αλλά σχετίζονται με την παραγωγικότητα, την ειδικότητα, την προσαρμογή στους μέσους όρους για φάρμακα και παραπεμπτικά εξετάσεων και γενικώς υπάρχει το δυνατόν αυστηρός έλεγχος των παρόχων. Θα περίμενα προτάσεις επ’ αυτού στο δεύτερο μέρος.
    Όλα τα Κόμματα στα προεκλογικά τους προγράμματα στηρίζουν την ενοποίηση των Ταμείων και τον (όποιον) ΕΟΠΥΥ, φιλοδοξούντα βεβαίως να τον κάνουν καλύτερο. Χαρακτηριστική η φράση του Φ. Κουβέλη: «Αν δεν υπήρχε ο ΕΟΠΥΥ, έπρεπε να τον εφεύρουμε»! Μοναδική διαφορετική φωνή είναι αυτή της ΔΡΑΣΗς που άμεσα προτείνει την κατάργηση των Ταμείων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μανώλη, εν πρώτοις και για να εξηγούμεθα και να μην παρεξηγούμεθα: οι σκέψεις που κατέθεσα είναι δικές μου και δεν είναι ανασκόπηση ούτε διάσπαρτων προτάσεων από blogs και forums, ούτε πολύ περισσότερο προγραμμάτων Υγείας κομμάτων ή συγκεκριμένου κόμματος. Η συγκεκριμένη παρατήρηση σου με ενοχλεί (...τη βρίσκω έως και προβοκατόρικη τολμώ να πω), κυρίως γιατί πολλά από αυτά (τα περισσότερα) από όσα περιέγραψα και προτείνω τα έχουμε συζητήσει μαζί επανειλημμένα και από κοντά και διαδικτυακά και είσαι κοινωνός των απόψεων μου, εδώ και πολύ καιρό.
      Δεν χαϊδεύω τα αυτιά κανενός, πολύ δε περισσότερο των γιατρών. Αυτό το κάνουν όσοι μιλούν για "αμοιβή κατά πράξη και περίπτωση" από τα Ταμεία ή τον ΕΟΠΥΥ συμβεβλημένων ιδιωτών. Εγώ ισχυρίζομαι ότι ο ΕΟΠΥΥ στις οικονομικές συνθήκες που περιέγραψες είναι αδύνατον να προσφέρει απεριόριστες παροχές στους ασφαλισμένους και μάλιστα στον ιδιωτικό τομέα. Η πρόταση μου είναι σαφέστατη.
      Αν κατάλαβα καλά υπαινίσσεσαι-προτείνεις αποκλεισμό των μη συμβεβλημένων από την συνταγογράφηση φαρμάκων και παραπεμπτικών;
      Για τα υπόλοιπα θα επανέλθω...

      Διαγραφή
    2. Υ.Γ. Πουθενά δεν πρότεινα την κατάργηση του ΕΟΠΥΥ, οπότε δεν αντιλαμβάνομαι την τελευταία παράγραφο του σχολίου σου.

      Διαγραφή
    3. Πραγματικά εκπλήσσομαι Στάμο που υποδέχθηκες με φανερή ενόχληση το κείμενο μου, τις παρατηρήσεις-κριτικές μου και τις προτάσεις μου. Ή έχω απολέσει πλέον την ικανότητα να εκφράζομαι γραπτώς ή διάβασες γρήγορα και πρόχειρα το κείμενο μου.
      Δεν είχα σκοπό να σου αφαιρέσω την πρωτοπορία των ιδεών σου, αλλά ομολογώ ότι ενώ φυσικά υποκλίνομαι στον αναλυτικό τρόπο σκέψης σου, οι προτάσεις σου μου είναι οικείες επειδή ακριβώς μου είναι εδώ και αρκετό καιρό γνωστές από άλλες πηγές (ιατρικά blogs, fora, FB και προσφάτως από τα προεκλογικά προγράμματα διαφόρων κομμάτων, αλλά και παλαιότερα). Για του λόγου το αληθές σε παραπέμπω εδώ:
      Πρόγραμμα Υγείας Νέας Δημοκρατίας
      http://www.scribd.com/doc/91620042/%CE%A0%CF%81%CF%8C%CE%B3%CF%81%CE%B1%CE%BC%CE%BC%CE%B1-%CE%A5%CE%B3%CE%B5%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CE%9D%CE%AD%CE%B1%CF%82-%CE%94%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%AF%CE%B1%CF%82
      http://www.emedi.gr/1661/programma-ygeias-ths-neas-dhmokratias
      Πρόγραμμα Υγείας ΣΥΡΙΖΑ
      http://www.emedi.gr/1662/programma-ygeias-toy-syriza

      Διαγραφή
    4. Π.χ. η πρόταση περί παρακράτησης των εισφορών υγείας απευθείας από τον ΕΟΠΥΥ και στην πηγή (διαχωρισμός δηλαδή των εισφορών υγείας από της σύνταξης και πρόνοιας), έχει ζητηθεί από τον κ. Βουδούρη εδώ και μήνες και φαίνεται πως η επόμενη κυβέρνηση (όποια και να είναι) θα την υιοθετήσει. Ο συμψηφισμός χρεών έχει καταστεί πάγιο αίτημα των υγειονομικών ήδη από πέρσι, αλλά το νομικό πλαίσιο δεν είναι ακόμα έτοιμο. Τις προτάσεις σου για διαφορετικό ύψος εισφορών από τους ασφαλισμένους, τις έχω ήδη αναλύσει στο προηγούμενο post και έχω καταγράψει την αντιπρόταση μου. Τα αστικά κέντρα υγείας είναι ήδη στο πρόγραμμα της ΝΔ από το 2004, 2007 και 2012, ενώ κάτι παρόμοιο προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ (αλλά και άλλα κόμματα). Ακόμα και οι 6μηνιαίες συνταγές εμπεριέχονται ως πρόβλεψη στο νέο πρόγραμμα της ΝΔ, όπως επίσης η ηλεκτρονική κάρτα υγείας (ήδη από το 2007 στο πρόγραμμα της ΝΔ), τα θεραπευτικά πρωτόκολλα (εδώ συμφωνεί και το ΠΑΣΟΚ στο δικό του πρόγραμμα), ενώ βέβαια η πρόταση σου για διατήρηση του κλειστού επαγγέλματος του φαρμακοποιού, αν και εναντίον των επιταγών της ΤΡΟΪΚΑ, είναι πρόταση που από καιρό υιοθετούν οι φαρμακοποιοί.
      Διαβάζοντας λοιπόν το κείμενο σου, εντελώς καλοπροαίρετα κατέληξα στο συμπέρασμα ότι συνοψίζεις προτάσεις που τις υιοθετείς ως το – κατά την γνώμη σου – ιδανικό για τις περιστάσεις πακέτο λύσεων, που θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην διάσωση του Συστήματος Υγείας. Ήδη όπως ανέφερα στην πρωτολογία μου, κάποιες από αυτές με βρίσκουν σύμφωνο και σε άλλες διαφωνώ. Εκείνο όμως που προκάλεσε την αντίδραση μου είναι η πρόταση για πληρωμή του (όποιου) ιατρού απευθείας από τον ασφαλισμένο και αποζημίωση του ασφαλισμένου από τον (όποιο) ασφαλιστικό του φορέα στο (όποιο) ύψος αναλογεί. Αυτή την πρόταση την θεωρώ εξίσου λαϊκίστικη, όπως λαϊκίστικα είναι το απολύτως δωρεάν και δημόσια υγεία, η αξιοπρεπής αμοιβή κατά πράξη και περίπτωση (κανείς μέχρι τώρα και παρά τις επίμονες προσπάθειες μου δεν μου έχει απαντήσει πόσο τιμάται η Αξιοπρέπεια), διότι, ναι, χαϊδεύει αυτιά, υιοθετείται από τους ιατρούς διότι εξασφαλίζει το οικονομικό τους status (που και σε αυτό έχω σοβαρές επιφυλάξεις δεδομένης της οικονομικής κατάστασης , όπως ανέλυσα στην πρωτολογία μου) και δεν προτείνει απολύτως τίποτα στην κατεύθυνση της σωτηρίας του συστήματος της Υγείας. Αν ψάχνουμε χρήματα για το ασφαλιστικό σύστημα τότε ναι, χρειάζεται τόλμη. Αρκεί να σου πω ότι στις χώρες ΟΟΣΑ η ιδιωτική δαπάνη υγείας είναι το 2,7% του ετήσιου εισοδήματος του ασφαλισμένου, στις ΗΠΑ είναι 3% και στην Ελλάδα είναι 5.7% (!!!). Επίσης, ενώ στις χώρες της Ε.Ε. η Β’Βάθμια υγεία καταναλώνει το 35% των κονδυλίων για την Υγεία με 23% το αντίστοιχο ποσοστό για την Α’ Βάθμια, στην Ελλάδα τα ποσοστά είναι 55% για την Β’ Βάθμια και 14% (!!!) για την Α’ Βάθμια. Πως λοιπόν θα υποστηρίξουμε το Σύστημα Υγείας που όλοι κόπτονται ότι θέλουν να βελτιώσουν (γι΄αυτό υπάρχει η τελευταία παράγραφος, μια που αναρρωτήθηκες);

      Διαγραφή
    5. Δημοσίευσα τις σκέψεις μου, προσπαθώντας να προάγω τον διάλογο, θεωρώντας ότι η δημόσια έκθεση των απόψεων σου υπόκειται de facto σε κριτική. Δεν καταλαβαίνω γιατί μου αποδίδεις τον χαρακτηρισμό του προβοκάτορα. Να κάνω προβοκάτσια σε ένα κείμενο σου Στάμο γιατί; Τι συμφέρον θα είχα;
      Αντίθετα με ενόχλησε βαθύτατα η «διαπίστωση» σου ότι εισηγούμαι τον αποκλεισμό των μη συμβεβλημένων από την παροχή υπηρεσιών υγείας; Που το βρήκες Στάμο κάτι τέτοιο; Μήπως αυτό είναι εν τέλει προβοκατόρικο επειδή ακριβώς προκαλεί λανθασμένες και καθ’ υπόδειξη εντυπώσεις; Δηλαδή η αναφορά στα Συστήματα Υγείας της Ευρώπης που θέλουμε να παραμείνουμε «πάσει θυσία» συνεπάγεται κατά την γνώμη σου έμμεση (????) πρόταση εξαναγκασμού σε σύμβαση ή αποκλεισμό από το Σύστημα. Λυπάμαι, αλλά όπως και εσύ διατυπώνεις σαφείς προτάσεις, έτσι και εγώ. Επειδή είναι η δεύτερη φορά που μου καταλογίζεις την συγκεκριμένη σκέψη που δεν είχα και έχω, θα ήθελα να μην υπάρξει επανάληψη προσπάθειας πλαγίας ερμηνείας των επιχειρημάτων μου. Μόνο οι πολιτικοί άλλα λένε και άλλα εννοούν με τους αντιπάλους τους να ψάχνουν τις αντιφάσεις και κρυφά νοήματα και εγώ δεν είμαι πολιτικός, όπως βεβαίως δεν είσαι και εσύ!
      Μάλλον ενόχλησα με τα σχόλια μου και ίσως πρέπει να το σκεφτώ διπλά και τρίδιπλα την επόμενη φορά!

      Διαγραφή
    6. Μανώλη, θα αντιπαρέλθω την ενδεχομένως ειρωνική "υπόκλιση σου στον αναλυτικό τρόπο σκέψης μου" και θα προσπαθήσω κατά το δυνατό ψύχραιμα να σου εξηγήσω τι με ενόχλησε. Σχημάτισα την εντύπωση ότι ότι μου απέδιδες την πρόθεση να παρουσιάσω κομματικές θέσεις. Αν είχα αυτή την πρόθεση θα το έκανα ευθαρσώς και ανοιχτά. Αν η εντύπωση μου ήταν λανθασμένη δεν έχω πρόβλημα να ζητήσω συγνώμη. Δεν έχω και δεν είχα ποτέ σκοπό να κάνω δίκη προθέσεων. Προφανώς και οι περισσότερες απο τις απόψεις που εκφράζω έχουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο συζητηθεί, παρουσιασθεί, υιοθετηθεί φραστικά, αλλά οι περισσότερες μηδέποτε εφαρμοσθεί. Δεν διεκδικώ κανένα copyright. Παρουσίασα μια κατά το δυνατόν συνεκτική πρόταση και προσπάθησα να εξηγήσω το θέμα και στους μη ιατρούς αναγνώστες. Μου φάνηκε λοιπόν άνευ νοήματος να τα αντιμετωπίζουμε όλα στη λογική : α, αυτό το λέει και η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ ή δεν ξέρω εγώ ποιος άλλος. Αν στοιχειωδώς περιπλανηθεί κάποιος σε αυτό το ιστολόγιο θα αντιληφθεί ότι δεν έχω κανένα πρόβλημα με την κριτική των όποιων θέσεων μου. Δεν δέχομαι και θα αντιδρώ όταν γίνεται προσπάθεια συνειδητή ή ασύνειδη να μου αποδωθούν ταμπέλες ή κομματικές επιδιώξεις.

      Η πρόταση μου για την αποζημίωση των ιδιωτών ιατρών είναι καταγεγραμμένη, όπως καλά γνωρίζεις, από πέρυσι τον Απρίλιο. Την βρίσκεις λαϊκίστικη, διαφωνώ, ο καθένας έχει τα επιχειρήματα του, δεν θα τα χαλάσουμε εκεί.

      Eγώ δεν "διαπίστωσα ότι εισηγείσαι τον αποκλεισμό των μη συμβεβλημένων από την παροχή υπηρεσιών υγείας", ρώτησα αν "υπαινίσσεσαι-προτείνεις αποκλεισμό των μη συμβεβλημένων από την συνταγογράφηση φαρμάκων και παραπεμπτικών" γιατί επί λέξει ανέφερες "στην Ευρώπη που θέλουμε να παραμείνουμε «πάσει θυσία», τα συστήματα υγείας αγοράζουν υπηρεσίες από συμβεβλημένους ιδιώτες και συμβεβλημένα ιδιωτικά κέντρα. Οι μη συμβεβλημένοι είναι ελάχιστοι, που ούτε δικαίωμα να συνταγογραφήσουν έχουν και φυσικά ούτε λόγος για αποζημίωση των ιατρικών τους υπηρεσιών".
      Τέλος για την αποστροφή σου "Επειδή είναι η δεύτερη φορά που μου καταλογίζεις την συγκεκριμένη σκέψη που δεν είχα και έχω, θα ήθελα να μην υπάρξει επανάληψη προσπάθειας πλαγίας ερμηνείας των επιχειρημάτων μου", έχω να σου πω, ότι κάνεις λάθος. Με μπερδεύεις πιθανώς με κάποιον άλλο συνάδελφο.

      Υ.Γ. Πουθενά δεν έγραψα ότι προτείνω να μείνει κλειστό το επάγγελμα των φαρμακοποιών. Έγραψα ότι το πρόβλημα βρίσκεται στον καθορισμό των περιθωρίων κέρδους.

      Διαγραφή
    7. Γιατί είναι ειρωνική η αναφορά στον αναλυτικό τρόπο σκέψης σου; Πρώτη φορά έρχομαι σε επαφή με κείμενα σου Στάμο; Πρώτη φορά εξέφρασα τον θαυμασμό μου για τον τρόπο που αναλύεις τα πράγματα; Μπορείς να ανατρέξεις σε παλαιότερα σχόλια μου σε αναρτήσεις σου; Για άλλη μια φορά μου καταλογίζεις σκέψεις που δεν κάνω και συναισθήματα που δεν έχω!
      Φυσικά και δεν απέδωσα προεκλογική διάθεση υποστήριξης ενός κάποιου κόμματος στην ανάρτηση σου. Αν διαπίστωνα κάτι τέτοιο θα το έγραφα ευθέως, αν και έχεις φυσικά κάθε δικαίωμα να το κάνεις. Νομίζω ότι εσύ γνωρίζεις πολύ καλά την ευθύτητα του λόγου μου, γραπτού και προφορικού. Οι αναγνώστες όμως δεν το γνωρίζουν και γι' αυτό το επισημαίνω, προς αποφυγή παρεξηγήσεων.
      Να σου θυμίσω ότι σε προφορική συζήτηση επί του θέματος περί συμβεβλημένων ιατρών και πρακτικών στην Ευρώπη που είχαμε σε κάποιο εστιατόριο, επέμενες (παρά την άρνηση μου) ότι "κατά βάθος επαγγέλλομαι τον αποκλεισμό των μη συμβεβλημένων". Ελπίζω να σου φρεσκάρισα την μνήμη.
      Τέλος για τους φαρμακοποιούς γράφεις αυτολεξεί: «Η οικονομία ή η κοινωνία δεν έχει να κερδίσει τίποτα ιδιαίτερο αν ανοίξουν περισσότερα φαρμακεία (βεβαίως οι άδειες δεν μπορεί να είναι εμπορεύσιμες) ή αν απελευθερωθεί το ωράριο τους.» Αυτό εξέλαβα εγώ ως άρνηση στο άνοιγμα του επαγγέλματος τους, αλλά μάλλον το ερμήνευσα λάθος και ζητώ συγγνώμη.
      Λυπάμαι που προκαλείται ενόχληση από τον αντίλογο μου, που όμως σκοπό είχε την προαγωγή του διαλόγου. Η ουσία είναι ότι στα περισσότερα σημεία που θίγεις με βρίσκεις σύμφωνο. Έχω όμως τελικώς δικαίωμα να εκφράσω (τεκμηριωμένες) ενστάσεις σε κάποια άλλα;

      Διαγραφή
    8. Έχεις δίκιο ότι εγώ ανέβασα τους τόνους και ήταν λάθος μου. Παρεξήγησα τις παρατηρήσεις σου περί ανασκόπησης κομματικών προτάσεων και αυτό με ενόχλησε ιδιαιτέρως. Αν το βγάλουμε αυτό από τη μέση, δεν έχω κανένα, μα κανένα πρόβλημα (και το ξέρεις) με οιαδήποτε κριτική, αντίλογο, αντιπαράθεση.
      Νομίζω ότι σε δια ζώσης διάλογο δεν θα είχε γίνει παρεξήγηση.
      Τη συζήτηση που αναφέρεις, ειλικρινώς και εντίμως σου λέω ότι δεν τη θυμάμαι. Για να το λες, έτσι θα είναι. Σίγουρα δεν έχω γράψει κάτι τέτοιο.
      Ελπίζω εν τέλει να συμφωνούμε ότι πρόσβαση στην ηλεκτρονική συνταγογράφηση και έκδοση παραπεμπτικών δεν πρέπει να περιορίζεται στους συμβεβλημένους ιατρούς.
      Και πάλι επαναλαμβάνω ότι οι όποιες ενστάσεις σου (και όχι μόνο οι δικές σου) είναι απολύτως ευπρόσδεκτες.

      Διαγραφή
  10. Λυκούργος Κολλίντζας8 Ιουνίου 2012 στις 2:03 π.μ.

    Στάμο, το διάβασα το άρθρο. Δεν ξέρω γιατί άλλαξες άποψη. Θα ήθελα να καταθέσω μερικές σκέψεις με αφορμή τη συζήτηση που έγινε παραπάνω.
    Δεν καταλαβαίνω την άποψη του συναδέλφου Πολυζόπουλου ότι είναι συντεχνιακή η πρόταση της πληρωμής του ιδιώτη γιατρού από τον ασφαλισμένο και επίσης λαϊκίστικη η παροχή δωρεάν υγείας από το δημόσιο σύστημα.
    Η κατάργηση των συμβεβλημένων αποκαθιστά τη δικαιοσύνη, αποφέρει φορολογικά έσοδα, απελευθερώνει το ιατρικό επάγγελμα και το μόνο που χρειάζεται για να εφαρμοστεί είναι πολιτική βούληση. Ο πληθωρισμός των γιατρών δεν επιτρέπει την απορρόφηση όλων σε ένα σύστημα που θα χρηματοδοτείται από το κράτος. Δυστυχώς πρέπει να λειτουργήσει ο νόμος της αγοράς και να επιβιώσει ο ικανότερος χωρίς όμως αθέμιτο ανταγωνισμό. Η κρατική πίτα δεν φθάνει για όλους τη στιγμή μάλιστα που μικραίνει και κάποιοι δεν θέλουν να την μοιραστούν. Οι ανεξάρτητα απασχολούμενοι γιατροί πρέπει να βρουν τρόπους εφ’ ενός να αυξήσουν την πίτα (βλ. ιατρικό τουρισμό) και αφ’ ετέρου να προσελκύσουν ασθενείς που διαθέτουν χρήματα και απευθύνονται στο ΕΣΥ ή σε κομπογιαννίτες εναλλακτικούς. Το κράτος οφείλει να τους βοηθήσει αφού δεν μπορεί να προσφέρει σε όλους αμοιβή και να μην τους ανταγωνίζεται. Ποια είναι η απάντηση των υποστηρικτικών των συμβεβλημένων στους χιλιάδες γιατρούς που θα μείνουν εκτός συμβάσεων, δεν θα μπορούν να επιβιώσουν και θα γίνουν, στην καλύτερη περίπτωση, χαμηλόμισθοι υπάλληλοι σε κρατικοδίαιτες ιδιωτικές εταιρείες που θα ανήκουν σε γιατρούς ή και μη γιατρούς. Ότι στην Ευρώπη το σύστημα λειτουργεί με συμβεβλημένους; Σε καμία χώρα της Ευρώπης δεν υπάρχουν 70000 γιατροί για 10 εκατομμύρια πληθυσμό.
    Στην σημερινή εποχή της βαθειάς οικονομικής και ηθικής κρίσης που μαζί με τους άλλους τομείς βιώνει και το σύστημα υγείας στο οποίο ανήκουμε, πρωταρχική επιδίωξη όλων των εμπλεκομένων πρέπει να είναι η διασφάλιση της κοινωνικής συνοχής. Αν δεν περιθάλψει αυτόν που δεν έχει λεφτά το δημόσιο ποιος θα το κάνει;
    Είναι λύση ο εθελοντισμός των γιατρών και οι ύποπτες ΜΚΟ; Φοβάμαι ότι θα ζήσουμε σκηνές χολιγουντιανής ταινίας με αρματωμένους συγγενείς ασθενών να κρατούν όμηρους γιατρούς και νοσηλευτές στα νοσοκομεία απαιτώντας περίθαλψη.
    Η χρηματοδότηση του ΕΟΠΥΥ από τον κρατικό προϋπολογισμό είναι θεσμοθετημένη. Για τους υπαλλήλους του δημοσίου είναι λογικό να παρακρατείται και να αποδίδεται απευθείας το ποσό των κρατήσεων και να μην περνά μέσα από τα ασφαλιστικά ταμεία που τώρα δεν παρέχουν περίθαλψη. Για τους ιδιωτικούς υπαλλήλους που οι εργοδότες δεν πληρώνουν εισφορές και τους άνεργους δεν υπάρχει λύση. Τα χρήματα θα τα δώσει το κράτος.
    Όμως από προβληματικός μονοπωλιακός οργανισμός που αγοράζει και παρέχει υπηρεσίες στις καλύτερες τιμές και άλλες τέτοιες ανοησίες, πρέπει ο ΕΟΠΥΥ να γίνει σύγχρονος ασφαλιστικός οργανισμός περίθαλψης που θα καθορίζει τις τιμές και θα βάζει τους κανόνες του παιχνιδιού. (Guidelines και θεραπευτικά πρωτόκολλα, αποζημίωση μόνο ιατρικών πράξεων και εγχειρήσεων που έχουν ένδειξη, καταγραφή της απάτης στην υγεία και δημιουργία συστήματος τύπου Τειρεσία για γιατρούς, κλινικές και εργαστήρια)

    Λίγα λόγια για τα προγράμματα των δύο κομμάτων που διεκδικούν την εξουσία με αξιώσεις. Μπορεί να φαίνονται ολοκληρωμένα και να περιέχουν προτάσεις που ο καθένας θα μπορούσε να συμφωνήσει αλλά: ο τομεάρχης υγείας της ΝΔ είναι ο Θ. Γιαννόπουλος που έχει δηλώσει στη Βουλή ότι έχουμε το καλύτερο σύστημα υγείας της Ευρώπης και ακολουθεί ο Γ. Γιακουμάτος που έχει πολλές κουμπάρες ενώ στο ΣΥΡΙΖΑ ανήκει ο Δ. Βαρνάβας, πρόεδρος της ΟΕΝΓΕ, που αθώωσε με την ψήφο του, γιατρό που συνελήφθη να χρηματίζεται.
    Σας αφήνω με ένα έξυπνο που γράφτηκε στο FB. Τόσο καιρό πηγαίναμε από το κακό στο χειρότερο. Τώρα που φθάσαμε στο χειρότερο, τι κάνουμε ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Επί της ουσίας δεν άλλαξα άποψη. Επικαιροποίησα την πρόταση μου σε μια βάση που μου φαίνεται πιο ρεαλιστική (μπορεί και να κάνω λάθος) υπό τις διαμορφωθείσες οικονομικές, πολιτικές, κοινωνικές συνθήκες. Το ιδεατό, δεν είναι πάντα εφικτό. Το κρίσιμο σημείο είναι ότι δεν προτείνω συμβάσεις με defacto υπαλληλοποίηση των συμβεβλημένων ιδιωτών και αποκλεισμό των υπολοίπων, όπως είναι σήμερα, αλλά απλή αποδοχή από τους συμβεβλημένους μιας διαπραγματευθείσας συλλογικά τιμολογιακής πολιτικής. Στο θέμα του διαχωρισμού της δημόσιας από την ιδιωτική παροχή υπηρεσιών υγείας διατηρώ την ίδια τοποθέτηση.

      Διαγραφή
    2. Σίγουρα το ιδεατό δεν είναι εφικτό και ζούμε στην Ελλάδα. θα συμφωνούσα με τις συμβάσεις αν μπορούσαν όλοι να είναι συμβεβλημένοι αν ήθελαν, αμειβόμενοι κατά πράξη και περίπτωση. Αλλά αυτός ο τρόπος αποζημίωσης αποδεδειγμένα προκαλεί προκλητή ζήτηση, η οποία μεγαλώνει όταν πληρώνουν ασφαλιστικοί οργανισμοί και ο ασφαλισμένος έχει την νοοτροπία δεν πληρώνω. Γι΄αυτό και επιμένω στον πλήρη διαχωρισμό ιδωτικού και δημόσιου τομέα. Ο δημόσιος τομέας πρέπει να ασχοληθεί σήμερα σχεδόν αποκλειστικά με την περίθαλψη του 42% του πληθυσμού που ζει κάτω ή στα όρια της φτώχειας και ο ιδιωτικός τομέας να σταματήσει να ζει παρασιτικά από το δημόσιο. Αργότερα βλέπουμε.
      Θυμάσαι ποιος είχε πει: ότι λέει κάποιος το έχει πει κάποιος άλλος πριν από αυτόν και αυτό που λέω τώρα το έχει πει κάποιος άλλος πριν από μένα; Το θυμήθηκα όταν διάβασα το άρθρο σου "ΕΟΠΥΥ προ των πυλών"

      Διαγραφή
  11. Επειδη στο ιστολογιο αυτο συχναζουν ιατροι, ειπα να το αναρτησω τις πολυ καλες αναμνησεις μου απο την Ιατρικη των Δημοσιων Νοσοκομειων στην θεση αυτη (την μοναδικη αναρτηση ιατρικου περιεχομενου που βρηκα), εκτιμωντας τον Σταματη Κυρζοπουλο, το αρθρο του οποιου διαβασα στην Μαργαριτα. Ευχαριστω για την φιλοξενια.

    Σκηνη 2η. Η χρυση και αθωα Αθηναικη εποχη (1978-1983)

    Τι φακελλακια και μαλ..κιες!!!!

    Επειγοντα Ευαγγελισμου, 1983. Πηγαινω με αποστημα της κυστης του κοκκυγα, μαλλον απο τα κτυπηματα (1975-1980) οδηγωντας ενα στοιχειωδες μοτοποδηλατο, σχεδον χωρις αναρτησεις.. Πριν ειχα 39.5 πυρετο και μου ειχαν κανει ενεσεις 2 η 4 gram. πενικιλινης.

    Ο γιατρος, γυρω στα 35, ωραιος και εξυπνος τυπος, γνωριμη φατσα απο τα μπαρακια στο Κολωνακι. Με εξεταζει και μου λεει κατευθειαν εγχειρηση, το αποστημα δεν ειναι διαχυτο, εχει σχηματιστει καλα. Του λεω: καπου σε ξερω , στην Ρατκα; Αν κανεις καλη εγχειρηση εχεις κερασμα εκει. Μου κανει ενεση ξυλοκαινης, αφαιρει το αποστημα, το καυτηριαζει και τελειωνοντας, μετα απο μιση ωρα, μου λεει: Την κυστη δεν μπορουσα να την βγαλω γιατι ηταν πολυ μολυσμενη η περιοχη.

    Παω να φυγω αμεσως μετα την εγχειρησησ και μου λεει που πας : Σου εχω κανει ρομιντολ, ξεκουρασω ενα μισαωρο και μετα φευγεις. Ακομα την κουβαλω αυτην την κυστη που εχει περιχαρακωθει και αδρανοποιηθει. Πηρα και καλυτερη μοτοσυκλεττα.Με τον γιατρο δεν ξαναβρεθηκαμε ποτε….

    Συμπτωσεις : Στην πρωτη αλλαγη ανοικτου τραυματος με παραφινουχα γαζα ενας αλλος ηλικιωμενος γιατρος θαυμαζοντας την τομη που μου εκανε ο συναδελφος του στον Ευαγγελισμο -με επαγελλματικο οιστρο – αναφωνησε. : Τι ωραια τομη !!! Τον Ρωταω ο κ.Κ…ναι μου λειε. Γιατρε μου σας οφειλω την ζωη μου, γιατι εγχειρησατε το 1953 την μητερα μου και μετα συνελαβε την αδελφη μου και εμενα. Ειχε κυστες και στις 2 ωοθηκες. Απαντα: Πρωτη φορα μου το λενε αυτο.

    Αφωτιστος Φιλλελην

    ΥΓ Προς τον αγνωστο γιατρο στα επειγοντα (χειρουργικο) του Ευαγγελισμου. Σε παρακαλω αν τυχον το διαβασεις αυτην την μικρη ιστορια η καποιος φιλος σου γιατρος σε ειδοποιησει, παρε απο τον διαχειριστη του ιστολογιου το email μου για να επικονωνησουμε. Κατι σου χρωστω.Με… τοκο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. to problima me ton eoppy htan oti den plirwne, ti allkse se auto to epipedo

    ΑπάντησηΔιαγραφή